Een Cursus in Wonderen (ECIW)
Een Cursus in Wonderen
Zo’n dik boek, en toch volledig samengevat in slechts drie zinnen:
Niets werkelijks kan bedreigd worden.
Niets onwerkelijks bestaat.
Hierin ligt de vrede van God.*
*Als je niets hebt met de term ‘God’ of bijvoorbeeld bent opgegroeid met het idee van een straffende God, noem het dan vooral wat wel prettig voor je voelt zolang er weerstand is tegen de term. Liefde, Licht, Universele intelligentie, het Al, Hogere Zelf, ‘die ouwe’ of wat je maar fijn vindt.
Dat grote, dikke, blauwe boek. Dat eigenlijk drie boeken en een beetje in één is.
Het tekstboek, het theoretische kader en de concepten waarop het denksysteem van de Cursus gebaseerd is.
Het werkboek met 365 lessen, een les voor elke dag van het jaar.
Het handboek voor leraren over de eigenschappen van Gods leraren.
En dan nog die prachtige aanvullingen; psychotherapie en het lied van het gebed.
De Cursus is een pad in het erkennen, herkennen en doorzien van het ego-denksysteem en de voortdurende afscheiding die van daaruit de wereld in geprojecteerd wordt. Het is een pad dat je continu voor de keus stelt: gelijk hebben of gelukkig zijn? Kies je voor Liefde of kies je voor angst. Een weg terug naar de (ervaring van de) Bron, die in wezen nooit verlaten blijkt te zijn.
De Cursus in Wonderen zegt dat alles Liefde of Angst is. Ik ervaar de waarheid ervan, en merk dat de taal soms voor verwarring en vervorming kan zorgen. Daarom vind ik het soms passender het te hebben over Bewustzijn (Liefde) en Identificatie (Angst). Waar binnen Bewustzijn alles even welkom is, dus ook angst. Waar alle gevoelens, polariteiten, binnen de dualiteit een plek en functie hebben. Vanuit bewustzijn een neutrale positie, en tegelijk vaak een heel helpende functie als richtingaanwijzers in het leven.
Mijn pad met de Cursus In Wonderen
Ik leerde de Cursus in Wonderen al op jonge leeftijd kennen omdat het boek steevast bij ons op tafel lag in mijn kindertijd en mijn moeder er eindeloos in las. Soms las ze ons er iets uit voor, of liet ons zelf iets lezen. ‘Deze stoel betekent niets…’, ik kan me nog herinneringen dat dat een vreemd prettige ervaring gaf als kind. Iets herkende de ‘thuisigheid’ van het uitzoomen op gevoelsniveau al goed.
Zoals het een puberdochter betaamt, moest ik er vervolgens natuurlijk een tijdje weinig van weten. Toch zie ik nu hoe groot de invloed van de Cursus ook in mijn jongste jaren al geweest is in mijn leven via mijn moeder. Ze leerde me van jongs af aan dat we nooit precies weten hoe iets daadwerkelijk zit. Dat alle mensen hun best doen op hun eigen manier en dat we kunnen kiezen hoe we naar dingen kijken. Dat oordelen wel mag, en niet zo behulpzaam is. Ook omdat het een situatie niet verandert.
Het maakte dat ik al jong leerde ‘achter gedrag’ te kijken. Bij de ander en geleidelijk aan ook steeds dieper en eerlijker bij mezelf, achter mijn eigen ‘maskers’ en patronen. Ik maakte er mijn werk van en noemde mijn eerste bedrijf er zelfs naar ‘Behind Behaviour’. Mijn werk in de (jeugd)zorg en binnen de daderschap-slachtofferschap polariteiten was een goede leerschool in het ervaren en herkennen van beide kanten van dezelfde medaille. In de mensen met wie ik werkte en in mezelf.
In 2016 was het tijd voor mijn eerste eigen Cursus-boek. Sindsdien reist het boek, net als sommige andere ‘talen’ naar dezelfde waarheid, met me mee. Soms fysiek, en altijd in essentie/boodschap.
Een Cursus In Wonderen en psychologie
In mijn werk combineer ik gedachtegoed uit de Cursus met praktische oefeningen uit de (lichaamsgerichte) psychologie. De keuze maken voor Liefde lukt namelijk meestal wel als je rustig, kalm en op een fijne plek in je leven bent. Bij een lezing bijvoorbeeld, of op een retraite, of dagworkshop, onder ‘gelijk gestemden’. Veel moeilijker lijkt het vaak in ‘alledaagse situaties’, alsof de beslisser in onszelf dan ineens een stuk verder weg is en we langer in staat van onvrede doorbrengen voor we ons herinneren dat we een keus hebben terug Huiswaarts te keren.
Tussentijd
Oefeningen gericht op regulatie zijn behulpzaam bij het creëren van wat ik ‘tussentijd’ noem. Ze maken het speelveld van de keuzemaker, de beslisser, in je dagelijks leven steeds groter. Waardoor steeds sneller teruggekeerd kan worden naar innerlijke vrede en vrijheid, vanuit de staat van Bewustzijn. Wanneer je elke keer bereid bent uit te zoomen en een level dieper te zakken, wordt het verblijven in die ‘tussenruimte’ steeds vanzelfsprekender. Actie-reactie verdwijnt als automatisch weggetje dan stap voor stap. Tussenruimte onderbreekt het patroon en breekt het af middels bewuste keuze. Je keert terug naar de ervaring van bewustzijn waarin alles verschijnt. Identificatie met wat er in je leven wel of niet gebeurt valt dan steeds meer weg, en tegelijk maakt dat je helemaal vrij om je leven te leven zoals jou dat past, vanuit je hart én je buik. Vrij en verbonden. In je ‘ja’ en in je ‘nee’.
Aanbod rondom Een Cursus In Wonderen
- Individuele sessies op de praktijk of online
- Trauma, Hechting en Een Cursus In Wonderen
- Familie opstelling en Een Cursus In Wonderen
- Vergevingssessies
- Groepen: Attitudinal Healing-groep & Vergevingscirkel
- Dagworkshop, opstellingen en retraite aanbod vanuit o.a. het non-duale gedachtegoed van Een Cursus In Wonderen
Mijn lievelingstekst uit Een Cursus In Wonderen
Schuldeloosheid is onkwetsbaarheid
‘Schuldeloosheid is onkwetsbaarheid. Maak dan ook aan iedereen jouw onkwetsbaarheid kenbaar. Leer hem dat, wat hij jou misschien ook probeert aan te doen, het feit dat jij volkomen vrij bent van de overtuiging dat jij kunt worden geschaad, hem toont dat hij schuldeloos is. Hij kan niets doen wat jou kan kwetsen, en door hem niet de gelegenheid te geven te denken dat hij dat wel kan, onderwijs je hem dat de Verzoening die jij voor jezelf hebt aanvaard, ook de zijne is. Er valt niets te vergeven. Niemand kan de zoon van God kwetsen. Zijn schuld heeft totaal geen oorzaak en kan, omdat hij geen oorzaak heeft, niet bestaan.’ (T14.III.7:1-5)